Klaar voor een
kennismaking?

Stuur me een bericht!

"Ze blijven fascineren en ontroeren. Ze geven zo veel moois."

Hoe het begon

Eindelijk was de dag aangebroken dat ik een katje zou adopteren! Zo blij was ik! Ik wist al heel lang dat ik een kat wilde die herplaatsing nodig had, dus begaf ik mij naar het asiel. Daar mocht ik een aantal katjes zien.

Ik kwam langs een hokje waar een prachtig jong zwart katje weggedoken zat. In een fractie van een seconde dacht ik: jij bent het. Kom maar bij mij. Ik voelde me direct tot haar aangetrokken. Ze kwam bij me wonen en ik noemde haar Phoebe (ja, die van de TV-serie). Ze was een schrikkerige poes die zich in de eerste dagen bij mij thuis onder het logeerbed verstopte.

We werden niettemin de allerbeste vriendinnen.

Toch vond ik het wel eens pijnlijk: ze leek altijd op haar hoede, altijd in de startblokken om te kunnen vluchten omdat er misschien, eventueel, mogelijk wel eens iets spannends in de omgeving zou kunnen gebeuren. Nog voor de deurbel ging, spurtte zij al naar de zolder omdat ze zo bang was voor vreemde mensen. En van oppakken raakte ze in paniek.

En toen...

Gelukkig ging het in de loop der jaren steeds beter met Phoebe. Ze had haar plekjes in huis, werd relaxter, durfde zich zelf te laten zien als er bezoek kwam. En we knuffelden wat af! Ik nam haar vooral zoals ze was: mijn eigen lieve, mooie, grappige, kleine bangerikje.

Ik lees heel graag en ik was gefascineerd door een boek van Vicky Halls, een Engelse kattengedragstherapeut. Wat gaaf als je zoveel van katten(gedrag) wist en je zoveel problemen kon oplossen en katten gelukkig kon maken!

Ik was sinds 2007 als dierenartsassistente werkzaam in een dierenartsenpraktijk, maar wilde mijn kennis verbreden. In 2016 besloot ik de eerste module van de opleiding tot kattengedragstherapeut te gaan volgen bij De Katten Academie. In eerste instantie had ik niet het plan om gedragstherapeut te worden.

En toch… Voor ik het wist had ik mijn diploma tot kattengedragstherapeut gehaald en mijn gedragspraktijk Kat&Mens gestart.

Mijn lieve Phoebe is er niet meer, in 2019 moest ik afscheid van haar nemen.

Voor de katten die ik nu heb, doe ik de dingen vooral bewuster. Het is misschien ook dat ik toen wel gevoelsmatig wist wat een kat nodig had, maar dat ik het nu met de kennis die ik nu heb, extra bevestigd zie.

Ik zie zoveel katten waarvan ik denk: joh, wat zie ik veel stress-signalen bij jou. Wat zou ik graag eens in jouw leven duiken om erachter te komen waar dat vandaan komt. Het zit vaak in heel simpele dingen: je moet naar de kat kijken vanuit de kat, niet vanuit je eigen menselijke interpretatie. Hoe prachtig is dat…

kat-en-mens-je-kat-en-jij-weer-samen-blij

Een eerlijke mening

Als je mij een vraag stelt of mijn mening wilt weten, krijg je het eerlijke antwoord, niet het comfortabele. Je zult me dus niet altijd aardig vinden. Toch is het nodig: niemand heeft er iets aan als ik het er maar een beetje in aai (iets met zachte heelmeesters en dat niemand beter wordt van een stinkende wond).

Ik kan alleen problemen oplossen als ik eerlijk mijn visie en alle beschikbare informatie en adviezen mag delen.

Visie

Als kattengedragstherapeut kijk ik vanuit de behoefte van de kat. Dat komt op nummer 1.

Het is het allerbelangrijkste me bezig te houden met wat voor hen nodig is om kat te kunnen zijn.

Als je me zou kennen, zou je weten dat...

… ik niet zoveel nodig heb om blij te worden. Ik kan enorm genieten van kleine dingen. De eerste bak koffie van de dag, mijn kat die bij me komt zitten, een stevige wandeling in onze “achtertuin” (bos, duinen en strand).

Ook zou je weten dat ik er bewust voor gekozen heb om geen kinderen te krijgen en dat ik daar heel gelukkig mee ben. Waar ik wel moedergevoelens van krijg? Van dieren en dan speciaal dieren die zorg nodig hebben: een warm bedje, een bordje eten, een dier vrij van pijn en ongemak laten zijn.

Ik heb een hekel aan feestjes. Verjaardagen met lallende mensen, kraambezoeken, sinterklaasavonden, opgeprikt zitten bij een kerstdiner, ik wil het niet meer… Geef mij dagje knus doorbrengen met goede vrienden: fijne gesprekken en heerlijk eten samen.

In de keuken ben ik een chaoot, maar geef mij een stapel administratie of een gedragscasus en ik bijt me er helemaal in vast.

Ik word blij van mijn gezinsleven met mijn man en mijn twee heerlijke, lieve, ondeugende, grappige katten Kasper en Nino. Thuis kom ik tot rust, kan ik ontspannen met een lekker boek (geef mij een goede Zweedse detective en je hebt geen kind aan me).

Je mag me uitsluitend wakker maken voor brand of voor een reis naar Noorwegen. Anders raad ik je met klem af mijn nachtrust te verstoren. Behalve als je kat bent en me zachtjes en gezellig midden in de nacht om aandacht komt vragen…

Scroll naar boven