En ze hebben ook geen gevecht nodig om “hun plaats in de groep” te leren kennen. Als jouw katten ruzie hebben, ligt dat aan heel andere dingen.
Ik kom nog best vaak tegen dat mensen zeggen dat hun ene kat “dominant” of “de baas” is over een andere kat in huis. Wat eigenaren dan zien is dat de katten stress hebben van elkaar, dat er vaak ruzie is en dat er zelfs gevochten wordt. Maar dat heeft helemaal niets met dominantie te maken!
Katten zijn van oorsprong solitaire jagers die helemaal niemand nodig hebben. Sterker nog: een soortgenoot is een concurrent. De kat heeft een stuk territorium tot zijn beschikking en is van dat gebied onder andere afhankelijk van de hoeveelheid prooien die hij kan vangen. De kat vangt prooien die “niet deelbaar” zijn: een vers gevangen muis, kun je niet met een soortgenoot delen. Daar is het hapje te klein voor. Doe je dat als kat wel, dan krijg je niet voldoende voedsel binnen en verhonger je. Als er dan een (onbekende) soortgenoot op zijn territorium komt, betekent dat, dat die andere kat zijn eten kan opeten! Dat een kat zijn levensbronnen niet wil delen, heeft dus niets te maken met jaloezie (of welke menselijke emotie je daar aan wilt hangen) maar alles met: OVERLEVEN. En ja: ook onze gedomesticeerde katten hebben dit nog steeds in zich!
Als wij onbekende katten in ons huishouden zo bij elkaar zetten, heb je hele grote kans op angst, stress en zelfs gevechten. Want ineens is er een ongewenste concurrent in huis! Natuurlijk wil jouw kat die ander van zijn territorium af jagen! (Zou ik ook doen als er ineens een inbreker in mijn huis stond die mijn spullen kwam halen. Nou ja, ik zou de politie bellen…). En vóór katten elkaar aanvallen, is er heel veel stress en angst aan vooraf gegaan.
Wat volgt is vaak een situatie waarin de katten elkaar “gedogen”. Er wordt dan niet gevochten. Maar weet dat er veel onderliggende spanning is, die wij vaak niet herkennen. Er is dan één kat in de groep die “gepest” wordt en door andere katten verjaagd. DAT HEEFT NIETS MET DOMINANTIE TE MAKEN! Er is hoogstens verschil in karakter: één zelfzekere kat en één onzekere kat.
Negen van de tien keer hebben problemen in een groepje katten te maken met te weinig keuzemogelijkheid en strijd om toiletmogelijkheden, eet-, drink- en rust- en slaapplekken. (Dus: geef je katten meerdere van elke voorziening verspreid over het huis, zodat ze geen concurrenten meer van elkaar hoeven zijn).
Waarom nu dit blog? Omdat mijn hulp de afgelopen tijd opvallend vaak is ingeroepen door mensen die een groepje katten hebben die elkaar niet aardig vinden. Dan is de opvatting dat de katten “eerst een gevecht moeten hebben en dan weten ze daarna hun plaats”. Maar een kat denkt niet in dit soort termen. (Groepsdieren kennen wel hiërarchie en dat is in groepen ook functioneel.)
Vechten is het aller- aller- aller- aller- allerlaatste wat een kat wil, want daarbij kan hij levensgevaarlijk gewond raken. Bovendien: denk jij dat je katten elkaar ineens heel erg leuk gaan vinden als ze elkaar een keer hebben aangevallen…? Stuur hier alsjeblieft niet op aan… Ik hoor het je zeggen: “Mijn katten zijn wel vriendjes geworden na een gevecht!” Dan wil ik je feliciteren, want dan heb je ongelooflijk veel geluk. Ik zie helaas vaak dat het mis gaat en dat het niet goed komt zonder hulp.
Heb jij katten die elkaar niet aardig vinden? Zie je dat ze stress van elkaar hebben? Is er ruzie of zijn er zelfs gevechten? Weet dan dat dit niet “normaal” is, maar zeer schadelijk voor het welzijn van jouw katten. En zelf wordt je er ook gestrest van!
Als jij in deze situatie zit, weet ik zeker dat mijn webinar “Jouw kat in een groep” heel waardevol voor jou is! Kijk HIER voor meer informatie en om jezelf hier voor in te schrijven.
En uiteraard ben je natuurlijk van harte welkom om contact met mij op te nemen als je hier 1-op-1 hulp bij wilt hebben.
