Een van mijn beste vriendinnen wilde een kat adopteren uit het asiel. Daar word ik natuurlijk heel erg blij van!
We hadden alles doorgesproken: wat heeft een kat nodig? Ze had telefoontjes gepleegd met dierenopvangcentra door heel Nederland (als er ergens in Nederland de perfecte match tussen haar en een kat was, kon haar niet schelen waar ze heen moest rijden). Ze besloot dat ze kennis wilde maken met een leuke zwart-witte poes die Maeve heette.
Mijn vriendin ging een paar keer bij Maeve op bezoek om kennis te maken, te knuffelen en te bespreken of Maeve in haar nieuwe huis op haar plek zou zijn. Op de dag dat ze Maeve ging halen, leefde ik enorm mee. Ook ik vond het heerlijk spannend: een nieuw begin voor een kat en voor mijn vriendin. Ik wist hoe laat mijn vriendin de afspraak had in het asiel en ik dacht: oh, nu het gebeuren! Ik had gezegd dat als mijn vriendin me nodig had, ze me dan mocht bellen. Maar ik wilde me er niet tegenaan bemoeien, dus ik wachtte op een bericht hoe het was gegaan.
Nou, dat bericht kreeg ik! Eerst een paar foto’s van Maeve in haar mandje, Maeve onder de kast, nog eentje van Maeve onder de kast en toen niets meer. Tot 3 uur later. Toen ging mijn telefoon. Het was mijn vriendin die behoorlijk gestresst klonk en tegen me zei: “Het gaat helemaal niet goed hier!” Ik heb geleerd eerst even goed uit te vragen wat er dan niet goed gaat, voor ik me allerlei verschrikkelijke voorstellingen in mijn hoofd haal.
Wat bleek? Maeve zat “al” drie uren onder de kast en verder deed ze niks! Mijn vriendin was nogal teleurgesteld. Ze had alles toch goed gedaan? Bezoekjes afgelegd, kennis gemaakt, alles in huis gehaald wat Maeve nodig had… En nu leek het alsof Maeve het helemaal niet naar haar zin had! Ik snap de teleurstelling in zo’n geval. Je hebt alles gedaan en dan blijkt dat de kat die je net in huis hebt gehaald totaal anders reageert dan jij voor ogen had.
Maar het is goed om je het volgende te realiseren: een kat die in een nieuwe omgeving wordt gezet, moet alles opnieuw uitvinden.
Jij hebt voor ogen hoe het zal lopen: je hebt alles voor elkaar, helemaal leuk. Een nieuwe toekomst voor de nieuwe kat. Maar jouw kat weet dat helemaal niet, dat het allemaal super gaaf gaat worden. Jouw kat heeft net, opgsloten in een mandje, een autoreis achter de rug (na een korter of langer verblijf in een asiel) en is nu losgelaten in een omgeving waarvan hij niet weet:
- waar de veilige plekken zijn
- wie er nog meer op het territorium zijn en of die wel oke zijn
- dat al die vreemde geuren en geluiden niet gevaarlijk zijn
- waar er vluchtwegen zijn
Eigenlijk is het heel beangstigend voor de kat om in een nieuwe omgeving te worden neergezet.
Moet je dan geen kat adopteren? NATUURLIJK WEL!
Wat ik mijn vriendin verteld heb is dat het helemaal oke was dat Maeve onder de kast zat. Want drie uurtjes was voor mijn vriendin een hele lang tijd (die had gedacht dat nu het feest kon beginnen), maar voor Maeve was het de minimale tijd die zijn nodig had om eerst even bij te komen van alle spannende dingen die er die dag waren gebeurd. Toen was mijn vriendin gerustgesteld.
We hebben besproken dat ze Maeve gewoon met rust zou laten. Wel een kattenbak in de buurt en ook wat eten aanbieden. Maar verder even helemaal niks… Alleen maar rust.
Mijn vriendin heeft de raad opgevolgd. ’s Avonds om 22.00 kreeg ik een jubel-juich bericht van haar: Maeve was na nog een uur onder de kast naar de zolder gegaan. Daar had ze nog een paar uur gezeten. Mijn vriendin heeft echt geduld geoefend: ze heeft zich even niet met Maeve bemoeid. Na nog een paar uur besloot Maeve dat alles veilig en stil genoeg was om het huis te gaan verkennen en wat te eten.
En dat was de start van een nieuwe fijne toekomst voor Maeve.
Het gaat al jaren heel goed met haar. Mijn vriendin zegt vaak: “Ze is het liefst dat ik heb”.
Heb jij net een kat geadopteerd waaraan je ziet dat hij nog niet ontspannen is?
Praat dan met me!
